ZAKON O POREZU NA DOBIT REPUBLIKE SRPSKE
|
Ovim zakonom uređuje se oporezivanje dobiti pravnih lica u Republici Srpskoj i nerezidenata koji ostvaruju prihod u Republici Srpskoj.
Pojmovi u smislu ovog zakona imaju sljedeće značenje:
1) pravno lice je lice koje je registrovano za samostalno obavljanje djelatnosti radi sticanja dobiti u skladu sa zakonima Republike Srpske,
2) nerezident je pravno lice koje ima sjedište u inostranstvu,
3) poslovna jedinica nerezidenta (u daljem tekstu: stalno mjesto poslovanja) je stalno mjesto poslovanja nerezidenta gdje se poslovanje odvija u potpunosti ili djelimično,
4) kamata predstavlja bilo koji iznos koji treba da se plati u novcu ili naturi za korišćenje novca, bilo da se plaća obaveza po dugu ili depozitu ili u skladu sa ugovorom o lizingu, prodaji na otplatu ili nekoj drugoj vrsti prodaje na odgođeno plaćanje,
5) osnovica imovine je cijena koštanja ili nabavna cijena neke imovine i koristi se za izračunavanje dobiti i gubitka od prodaje ili transfera imovine i u svrhu amortizacije,
6) usklađena osnovica imovine je osnovica umanjena za amortizaciju i uvećana za troškove investiranja i druge troškove koji se ne odbijaju, a koji povećavaju vrijednost imovine,
7) investiciona imovina je sva imovina koju posjeduje poreski obveznik, a koja se ne koristi za obavljanje djelatnosti poreskog obveznika i
8) finansijska institucija obuhvata banke, osiguravajuća društva, društva za reosiguranje, lizing društva, mikrokreditna društva, berze, dobrovoljne penzione fondove, društva za upravljanje investicionim fondovima, investicione fondove, brokerska i dilerska društva.
(1) U skladu sa odredbama ovog zakona, poreski obveznik je:
1) pravno lice, rezident Republike Srpske za dobit koju ostvari iz bilo kog izvora u Republici Srpskoj, Federaciji BiH, Brčko Distriktu BiH ili u inostranstvu,
2) poslovna jedinica pravnog lica iz Federacije BiH ili Brčko Distrikta BiH, a koja je registrovana na teritoriji Republike Srpske, za dobit koju ostvari iz izvora u Republici Srpskoj,
3) pravno lice iz Federacije BiH ili Brčko Distrikta BiH za dobit ostvarenu od nepokretnosti koje se nalaze na teritoriji Republike Srpske,
4) nerezident koji posluje putem stalnog mjesta poslovanja, za dobit ostvarenu iz izvora u Republici Srpskoj, i
5) nerezident za prihod, odnosno dobit ostvarenu iz izvora u Republici Srpskoj.
(2) Poreski obveznik je i pravno lice iz stava 1. t. 1), 2) i 3) ovog člana i u slučaju da ostvari gubitak u toj poreskoj godini.
(1) Rezident Republike Srpske, u skladu sa odredbama ovog zakona, jeste pravno lice koje ispunjava jedan od sljedećih uslova:
1) sjedište pravnog lica je upisano u registar poslovnih subjekata u Republici Srpskoj ili
2) mjesto stvarne uprave i nadzor poslovanja pravnog lica nalazi se na teritoriji Republike Srpske.
(2) Nerezident je lice čije se sjedište, odnosno mjesto stvarne uprave i nadzora poslovanja nalazi izvan teritorije Bosne i Hercegovine.
(1) Dobit iz izvora u Republici Srpskoj obuhvata dobit po osnovu:
1) djelatnosti koju obavlja rezident u Republici Srpskoj,
2) djelatnosti koju obavlja nerezident putem stalnog mjesta poslovanja u Republici Srpskoj,
3) nepokretnosti i prava na nepokretnostima koje se nalaze u Republici Srpskoj,
4) prodaje nepokretnosti koje se nalaze u Republici Srpskoj,
5) prodaje pokretnih stvari ukoliko je prodaja ostvarena u Republici Srpskoj,
6) raspodjele dobiti (dividende i učešće u dobiti) koju ostvari rezident ili koja se može pripisati stalnom mjestu poslovanja u Republici Srpskoj,
7) kapitalne dobiti od prenosa hartija od vrijednosti, učešća u kapitalu u rezidentim poreskim obveznicima ili koja se može pripisati stalnom mjestu poslovanja u Republici Srpskoj,
8) kamate koju plaća rezidentni poreski obveznik ili stalno mjesto poslovanja u Republici Srpskoj,
9) naknade po osnovu autorskih prava, prava srodnih autorskom pravu ili prava industrijske svojine, kao i naknade od zakupa koju plaća rezidentni poreski obveznik ili stalnom mjesto poslovanja u Republici Srpskoj i
10) usluge koju plaća rezidentni poreski obveznik ili stalno mjesto poslovanja u Republici Srpskoj.
(2) Izvorima dobiti u Republici Srpskoj smatraju se i drugi prihodi, ukoliko su nastali od obavljanja djelatnosti u Republici Srpskoj.
(1) Porez na dobit ne plaćaju sljedeća lica:
1) Centralna banka Bosne i Hercegovine,
2) organi i institucije Republike Srpske i jedinice lokalne samouprave,
3) privredna društva osnovana u skladu sa propisima o zapošljavanju invalida,
4) pravna lica koja su registrovana za obavljanje nedobitne djelatnosti i koja ostvaruju prihode: iz budžeta ili javnih fondova, od sponzorstva ili donacija u novcu ili naturi, članarina, kao i prihode od prodaje ili prenosa dobara, osim dobara koja se koriste ili su se koristila za obavljanje djelatnosti na tržišnoj osnovi.
(2) Ukoliko lica iz stava 1. tačka 4) ovog člana vrše i djelatnosti na tržišnom osnovu i ostvaruju prihode iz tržišnih izvora, obveznici su poreza na dobit, za dobit koju ostvare obavljanjem takvih djelatnosti.
(1) Poreska osnovica za poresku godinu je razlika između oporezivih prihoda i rashoda koji se odbijaju za tu poresku godinu, u skladu sa ovim zakonom.
(2) Prilikom utvrđivanja poreske osnovice, dobit poslovne jedinice pravnog lica sa sjedištem u drugom entitetu ili Brčko Distriktu BiH odgovara onoj dobiti koju bi ostvarila poslovna jedinica da je samostalno i nezavisno pravno lice, koja obavlja istu djelatnost pod istim ili sličnim uslovima kao i pravno lice čija je poslovna jedinica.
Oporezivi prihod u cilju izračunavanja poreske osnovice uključuje ukupan prihod iskazan u bilansu uspjeha, u skladu s propisima kojima se uređuje računovodstvo i revizija, osim prihoda koji u skladu sa ovim zakonom imaju drugačiji tretman.
Sljedeći prihodi se ne uključuju u obračun poreske osnovice:
1) dividenda i udjeli u dobiti u drugom pravnom licu sa sjedištem u Republici Srpskoj, ukoliko se isplaćuju iz dobiti na koju je obračunat i plaćen porez na dobit,
2) prihod u obliku kamate ili njenog funkcionalnog ekvivalenta na dužničke hartije od vrijednosti koje emituje Republika Srpska ili jedinica lokalne samouprave u njenom sastavu,
3) dobici utvrđeni direktno u kapitalu,
4) prihod od ukidanja rezervisanja,
5) prihodi od usklađivanja vrijednosti imovine, koja u skladu sa ovim zakonom podliježe amortizaciji,
6) prihodi po osnovu usklađivanja vrijednosti zaliha i
7) prihodi od naplaćenih otpisanih potraživanja, koji su u prethodnim poreskim periodima bili uključeni u poresku osnovicu, a nisu bili priznati kao rashod u poreskom bilansu.
Radi izračunavanja poreske osnovice priznaju se rashodi iskazani u bilansu uspjeha u skladu s propisima kojima se uređuje računovodstvo i revizija, osim rashoda koji u skladu sa ovim zakonom imaju drugačiji tretman.
Sljedeći rashodi se ne priznaju pri utvrđivanju poreske osnovice:
1) rashodi koji se ne mogu dokazati vjerodostojnim knjigovodstvenim ispravama,
2) kamate zbog neblagovremeno plaćenih obaveza,
3) novčane kazne, ugovorne kazne i penali,
4) rashodi prinudne naplate javnih prihoda,
5) rashodi koji se odnose na neoporezivi prihod iz člana 7. ovog zakona,
6) gubici na zalihama zbog isteka roka trajanja zaliha, kao i rashodi u vezi sa uništenjem tih zaliha,
7) ispravka vrijednosti pojedinačnih potraživanja od lica kojima se istovremeno duguje,
8) pokloni i prilozi dati političkim strankama i organizacijama,
9) porez po odbitku iz glave VI ovog zakona, koji je obračunat i plaćen na teret isplatioca,
10) gubici utvrđeni direktno u kapitalu,
11) rashodi od usklađivanja vrijednosti imovine, koja u skladu s ovim zakonom podliježe amortizaciji,
12) rashodi koji nisu u vezi sa djelatnošću koju poreski obveznik obavlja, osim ako ti rashodi mogu dovesti do ostvarenja prihoda po istom osnovu,
13) rashodi po osnovu usklađivanja vrijednosti zaliha i
14) rashodi od umanjenja vrijednosti gudvila.
(1) Troškovi materijala i nabavna vrijednost prodate robe priznaju se u iznosima obračunatim primjenom prosječne ponderisane cijene ili FIFO (engl. fi rst input fi rst output) metode, u skladu sa propisima kojima se uređuje računovodstvo.
(2) Nabavna vrijednost zaliha na početku i na kraju poreske godine iskazuje se primjenom iste metode utvrđivanja nabavne vrijednosti zaliha.
(3) Izuzetno od člana 9. tačka 13) ovog zakona, rashod od umanjenja vrijednosti zaliha po osnovu usklađivanja vrijednosti priznaje se u poreskom periodu u kojem su te zalihe prodate, odnosno otpisane pod uslovima propisanim članom 11. ovog zakona.
(1) Gubicima na zalihama smatraju se gubici koji nastaju tokom čuvanja, pri manipulaciji, kao posljedica prirodnih uticaja, tehnoloških procesa ili kao posljedica preduzimanja neophodnih radnji u postupku čuvanja, proizvodnje i prometa zaliha.
(2) Gubici na zalihama po osnovu kvara, loma, kala i rastura priznaju se kao poreski dopustivi rashodi do iznosa propisanog normativom rashoda od količine robe koja je u određenom periodu nabavljena, prerađena, proizvedena ili prodata.
(3) Utvrđivanje gubitaka na zalihama vrši popisna komisija poreskog obveznika i o izvršenom popisu obavezno sačinjava zapisnik i popisnu listu, koji se smatraju knjigovodstvenom ispravom, bez koje se gubitak zaliha ne može priznati.
(4) Za utvrđivanje gubitka na zalihama kod poreskih obveznika na koje se ne može primijeniti normativ iz stava 2. ovog člana, primijeniće se odgovarajući normativi Privredne komore Republike Srpske.
(5) Manjak zaliha koji se može pravdati višom silom je poreski priznat rashod, najviše do iznosa koji je evidentiran u poslovnim knjigama poreskog obveznika, a manjak se utvrđuje popisom od popisne komisije nadležnog organa, o čemu se sačinjava zapisnik i popisna lista. U smislu ovog zakona, pod višom silom podrazumijevaju se elementarne nepogode i prirodne katastrofe (poplava, požar, zemljotres i drugo) proglašene na osnovu akta nadležnog organa.
(6) Ministar finansija (u daljem tekstu: ministar) donosi pravilnik kojim se propisuju normativi iz stava 2. ovog člana.
(1) Rashodi amortizacije stalnih sredstava priznaju se na godišnjem nivou prilikom obračuna poreske osnovice, i to primjenom proporcionalne metode na pojedinačna sredstva prema sljedećim amortizacionim stopama na grupe sredstava:
1) nepokretnosti i postrojenja – 3% i
2) nematerijalna sredstva, osim softvera – 10%.
(2) Osnovicu za obračun amortizacije stalnih sredstava iz stava 1. ovog člana predstavlja njihova nabavna vrijednost koja je utvrđena u skladu sa propisima kojima se uređuje računovodstvo.
(3) Rashodi amortizacije stalnih sredstava priznaju se na godišnjem nivou prilikom obračuna poreske osnovice, i to primjenom degresivne metode na grupisana sredstva prema sljedećim amortizacionim stopama na grupe sredstava:
1) kompjuteri, informacioni sistemi, softveri i serveri – 40% i
2) oprema i ostala sredstva – 20%.
(4) Osnovicu za obračun amortizacije stalnih sredstava iz stava 3. ovog člana predstavlja neamortizovana vrijednost grupe sredstava u poreskom periodu, pri čemu se vrijednost grupe sredstava:
1) uvećava za nabavnu vrijednost sredstva, iznos ulaganja u poboljšanja, obnovu i rekonstrukciju stalnih sredstava u grupi, ukoliko se navedeni iznos ulaganja uključuje u nabavnu vrijednost pojedinačnih sredstava u skladu sa propisima kojima se uređuje računovodstvo,
2) umanjuje za prodajnu vrijednost otuđenih sredstava i naknade primljene za gubitak sredstava i
3) umanjuje za preostali (neamortizovani) iznos obaveze po finansijskom lizingu, u slučaju raskida ugovora o finansijskom lizingu prije isteka predviđenog roka.
(5) Ukoliko je osnovica za obračun amortizacije stalnih sredstava iz stava 3. ovog člana manja od nule, taj negativan iznos dodaje se poreskoj osnovici, a osnovica amortizacije se postavlja na nulu.
(6) Ukoliko se izvrši otpis pojedinačnih stalnih sredstava iz stava 3. ovog člana, rashodi koji nastanu po tom osnovu se ne priznaju prilikom utvrđivanja poreske osnovice.
(7) Ukoliko je osnovica za obračun amortizacije stalnih sredstava manja od 1.000 KM, taj iznos se priznaje u cijelosti kao rashod prilikom utvrđivanja poreske osnovice.
(1) Stalnim sredstvima u smislu ovog zakona smatraju se materijalna (nepokretnosti, postrojenja, oprema i biološka sredstva) i nematerijalna sredstva, osim gudvila (engl. goodwill), čiji je vijek upotrebe duži od 12 mjeseci.
(2) Amortizaciji ne podliježu zemljište, šuma i slična obnovljiva prirodna bogatstva, investiciona imovina, spomenici kulture i umjetnička djela.
(3) Amortizacija je poreski priznat rashod samo za sredstva koja su u vlasništvu poreskog obveznika, a izuzetno i ukoliko je poreski obveznik sredstva nabavio putem finansijskog lizinga, amortizacija tih sredstava se priznaje njihovom korisniku.
(4) Izuzetno od stava 3. ovog člana, amortizacija se priznaje za izvršena ulaganja u stalna sredstva koja nisu u vlasništvu poreskog obveznika, pod uslovima da takva ulaganja povećavaju nabavnu vrijednost sredstva i da ne umanjuju zakupninu kod ugovora o zakupu.
(5) Ne priznaje se kao poreski rashod amortizacija sredstava sa kojima se ne obavlja djelatnost poreskog obveznika.
(6) Ne priznaje se kao poreski rashod amortizacija obračunata na otpisanu osnovicu sredstava iz člana 12. stav 1. ovog zakona.
(7) Neotpisana vrijednost stalnih sredstava iz člana 12. stav 1. ovog člana uništenih usljed elementarnih nepogoda ili prirodnih katastrofa (poplava, požar, zemljotres i drugo) proglašenih na osnovu akta nadležnog organa s kojima se ne može obavljati djelatnost je poreski priznat rashod.
(8) Sredstva uništena usljed elementarnih nepogoda popisom utvrđuje popisna komisija nadležnog organa, a o izvršenom popisu obavezno se sačinjava zapisnik i popisna lista.
(9) Ministar donosi pravilnik kojim se detaljnije propisuje poreski tretman amortizacije stalnih sredstava.
(1) U svrhu umanjenja poreske osnovice rashodi po osnovu sljedećih rezervisanja mogu se odbiti:
1) za troškove u garantnom roku,
2) za troškove obnavljanja prirodnih bogatstava, ukoliko nisu prethodno uključena u nabavnu vrijednost prirodnog bogatstva,
3) za zadržane kaucije i depozite i
4) za naknade i beneficije zaposlenih.
(2) Rashodi po osnovu rezervisanja iz stava 1. ovog člana priznaju se u periodu kada ona budu iskorišćena, pod uslovom da su prethodno priznata u bilansu uspjeha.
(3) Ako iznos stvarno nastalih rashoda po osnovu rezervisanja bude veći od prethodno formiranog rezervisanja, razlika se priznaje kao poresko dopustiv rashod u poreskom periodu u kojem je nastao.
(1) Obračunate kamate i pripadajući troškovi po osnovu zajma i kredita za obavljanje poslovne djelatnosti priznaju se na teret rashoda samo ako iznos kamate i pripadajućih troškova koji se odbija predstavlja obavezu poreske godine u kojoj se odbijanje vrši.
(2) Ukoliko matično pravno lice ne iskoristi pravo na odbitak kamate po osnovu zajma, to pravo mogu iskoristiti zavisna pravna lica srazmjerno iznosu iskorišćenog zajma.
(1) Izuzetno od člana 14. ovog zakona, rashodi kamata se ne priznaju u poreskom bilansu za iznos u kojem neto rashodi kamata prelaze 30% poreske osnovice, a u koju nisu uključeni prihodi i rashodi po osnovu kamata.
(2) Neto rashod kamata u smislu stava 1. ovog člana predstavlja pozitivnu razliku između rashoda i prihoda po osnovu kamata.
Izdaci za reprezentaciju u vezi sa poslovnom djelatnošću poreskog obveznika priznaju se u iznosu od 30% od troškova reprezentacije (izvođenje poslovnih partnera u ugostiteljske objekte, na sportske priredbe, u pozorišta, troškovi rekreacije i slično), pod uslovom da su nastali radi unapređivanja poslovanja, da su dokumentovani i da njihov primalac nije povezano lice.
Donacije u humanitarne, socijalne, kulturne i sportske svrhe su poreski priznat rashod u iznosu do 3% od ukupnog prihoda u toj poreskoj godini.
Rashodi po osnovu sponzorstva su poreski priznat rashod u iznosu do 2% od ukupnog prihoda u toj poreskoj godini.
Rashodi po osnovu reklamacija proizvoda i usluga priznaju se prilikom utvrđivanja poreske osnovice najviše do iznosa od 3% od poslovnog prihoda u toj poreskoj godini.
Naknadno odobreni popust priznaje se pri utvrđivanju poreske osnovice kod davaoca popusta, pod uslovom da se popust odnosi na tekuću poresku godinu, da je unaprijed ugovoren i da je dokazan vjerodostojnom knjigovodstvenom ispravom.
Poreskom obvezniku se priznaju rashodi po osnovu datih stipendija učenicima i studentima koji su na redovnom školovanju do iznosa na koji se ne plaća porez na dohodak.
(1) Poreskim obveznicima, izuzev finansijskih institucija, priznaje se na teret rashoda ispravka vrijednosti sumnjivog potraživanja koja proistekne u vezi sa prodajom robe ili usluga, ali samo ako je prihod od prodaje bio prethodno uključen u poresku osnovicu poreskog obveznika na sljedeći način:
1) do 25% iznosa potraživanja koje je starije od 12 mjeseci,
2) do 50% iznosa potraživanja koje je starije od 18 mjeseci i
3) do 75% iznosa potraživanja koje je starije od 24 mjeseca.
(2) Izuzetno od stava 1. ovog člana, sumnjivo potraživanje priznaje se u cijelosti na teret rashoda ukoliko nije naplaćeno u roku od 12 mjeseci od dana dospijeća potraživanja na naplatu i ako je poreski obveznik preduzeo najmanje jednu od sljedećih mjera za naplatu tog potraživanja:
1) utužio potraživanje,
2) podnio zahtjev za izvršenje nadležnom sudu,
3) pokrenuo postupak prinudne naplate,
4) potraživanje prijavio u stečajnom postupku nad dužnikom ili
5) postigao sporazum sa dužnikom u postupku likvidacije ili stečaja.
(3) Sumnjiva potraživanja koja su priznata kao rashod, a kasnije se naplate, uključuju se u poresku osnovicu za poresku godinu u kojoj je izvršena naplata.
(1) Finansijskim institucijama, osim osiguravajućim društvima, priznaju se rashodi po osnovu indirektnog otpisa plasmana koji su u skladu sa internim aktima finansijske institucije iskazani u bilansu uspjeha u poreskom periodu, a najviše do iznosa koje propisuje Agencija za bankarstvo Republike Srpske osim za plasmane koji u skladu s tim propisom imaju najkvalitetnije karakteristike.
(2) Osiguravajućim i reosiguravajućim društvima priznaju se rashodi matematičkih rezervi, koje su oni dužni da formiraju prema propisima Agencije za osiguranje Republike Srpske, pod uslovom da je rezerva uključena u bilans uspjeha.
(3) Rashodi po osnovu tehničkih rezervi osiguravajućih društava, osim matematičkih rezervi, priznaju se prilikom umanjenja poreske osnovice u visini do 20% iznosa formiranih rezervi prema propisima Agencije za osiguranje Republike Srpske, pod uslovom da je rezerva uključena u bilans uspjeha.
(4) Sva otpisana, ispravljena i druga potraživanja za koja je izvršeno rezervisanje, a koja se kasnije naplate, u momentu naplate ulaze u prihode koji se oporezuju u skladu sa ovim zakonom.
Poslovnoj jedinici pravnog lica sa sjedištem u drugom entitetu ili Brčko Distriktu BiH priznaju se opšti i administrativni troškovi tog pravnog lica koji su u vezi sa prihodom poslovne jedinice, a najviše do visine učešća prihoda te poslovne jedinice u ukupnom prihodu tog pravnog lica.
3. Kapitalni dobici i gubici i poreski gubitak
(1) Kapitalni dobici ili gubici predstavljaju razliku između prodajne cijene i usklađene osnovice imovine koja se ostvaruje prodajom ili transferom na drugi način stalnih sredstava ili investicione imovine.
(2) Prodajnom cijenom iz stava 1. ovog člana smatra se ugovorena cijena, odnosno tržišna cijena koju utvrđuje Poreska uprava Republike Srpske (u daljem tekstu: Poreska uprava) ako utvrdi da je ugovorena cijena niža od tržišne.
(3) Kapitalni dobici i gubici koji nastanu u toku poreske godine priznaju se prilikom utvrđivanja poreske osnovice ukoliko oni nisu uključeni u prihode, odnosno rashode i ukoliko se isti ne odnose na stalna sredstva iz člana 12. stav 3. ovog zakona.
(1) Poreski gubitak predstavlja negativnu razliku između prihoda i rashoda u postupku utvrđivanja poreske osnovice.
(2) Poreski gubitak iz stava 1. ovog člana prenosi se i nadoknađuje umanjivanjem poreske osnovice u narednih pet godina.
(3) Ukoliko poreski obveznik ima gubitak u više poreskih godina, poreski gubitak iz ranije poreske godine nadoknađuje se prije poreskog gubitka iz novije poreske godine, a rok od pet godina za prenos i odbijanje poreskog gubitka od poreske osnovice teče posebno za svaki poreski gubitak.
(4) Kada je riječ o nerezidentima koja obavljaju poslovnu djelatnost na osnovu stalnog mjesta poslovanja u Republici Srpskoj, uzimaju se u obzir samo oporezivi prihodi i rashodi koji se odbijaju, a odnose se na to stalno mjesto poslovanja.
(5) Kada pravno lice iz Republike Srpske ostvari poreski gubitak koji se odnosi na poslovnu jedinicu u Federaciji BiH ili Brčko Distriktu BiH, taj gubitak se ne može odbiti od poreske osnovice tog pravnog lica u Republici Srpskoj, niti se poreska osnovica poreza na dobit poslovne jedinice u Republici Srpskoj pravnog lica iz Federacije BiH ili Brčko Distrikta BiH može umanjiti za gubitak tog pravnog lica iz Federacije BiH ili Brčko Distrikta BiH.
(6) Kada pravno lice iz Republike Srpske ostvari gubitak koji se odnosi na stalno mjesto poslovanja u inostranstvu, taj gubitak se ne može odbiti od poreske osnovice tog pravnog lica u Republici Srpskoj.
(7) Ministar pravilnikom propisuje sadržaj i oblik obrasca pregleda nastalih, iskorišćenih i neiskorišćenih poreskih gubitaka.
4. Umanjenje poreske osnovice za ulaganja u proizvodnju
(1) Poreski obveznik koji na teritoriji Republike Srpske izvrši ulaganje u opremu i postrojenja za obavljanje registrovane proizvodne djelatnosti ima pravo na umanjenje poreske osnovice za vrijednost izvršenog ulaganja.
(2) Ministar, u skladu sa Uredbom o klasifikaciji djelatnosti Republike Srpske, donosi rješenje kojim utvrđuje listu djelatnosti iz stava 1. ovog člana u svrhu ostvarenja prava na umanjenje poreske osnovice poreza na dobit.
(3) Opremom i postrojenjem iz stava 1. ovog člana smatra se oprema i postrojenja koja se neposredno koriste u procesu proizvodnje, odnosno prerade.
(4) Umanjenje poreske osnovice vrši se u poreskom periodu u kojem su oprema i postrojenja iz stava 1. ovog člana stavljeni u upotrebu.
(5) Obveznik ne može ostvariti pravo na umanjenje poreske osnovice za opremu i postrojenja koja je stekao poklonom.
(6) U slučaju da su oprema i postrojenja iz stava 1. ovog člana nabavljeni finansijskim lizingom, poreska osnovica se umanjuje za vrijednost otplaćene glavnice lizinga u tom poreskom periodu.
(7) Ukoliko poreski obveznik otuđi ili dâ na korištenje opremu i postrojenje prije isteka perioda od tri godine od trenutka njihovog stavljanja u upotrebu, gubi pravo iz stava 1. ovog člana i dužan je da obračuna i plati porez koji bi bio plaćen da nije koristio pravo na umanjenje poreske osnovice uz pripadajuću kamatu u skladu sa zakonom.
(brisano)
5. Poreski tretman statusnih promjena i likvidacije
(1) Ako nastupi likvidacija poreskog obveznika, dobit ili gubitak utvrđuje se u periodu dok traje postupak likvidacije i on se nastavlja na posljednji poreski period.
(2) Početni bilans za period likvidacije identičan je bilansu na kraju prethodnog poreskog perioda, a ako takav bilans ne postoji, vrijednost imovine i obaveza utvrđuje se procjenom.
(3) Završni bilans perioda likvidacije pokazuje imovinu koja se raspodjeljuje na likvidacijsku dobit ili likvidacijski gubitak.
(4) Imovina se na kraju perioda likvidacije procjenjuje po tržišnoj vrijednosti.
(5) U slučaju stečaja, primjenjuju se odredbe st. 1. do 4. ovog člana.
(1) Spajanjem, pripajanjem i podjelom smatraju se one statusne promjene koje su izvršene u skladu sa zakonom kojim se uređuje oblast privrednih društava.
(2) Prava i obaveze spojenih, pripojenih ili podijeljenih poreskih obveznika preuzima pravni sljedbenik.
(3) Poreski obveznici koji se spajaju, pripajaju ili dijele dostavljaju Poreskoj upravi finansijske izvještaje i poresku prijavu, računajući do dana koji prethodi danu spajanja, pripajanja ili podjele.
(1) Ako pri spajanju, pripajanju ili podjeli iz člana 29. ovog zakona postoji kontinuitet u oporezivanju, smatra se da poreski obveznik nastavlja djelatnost, te da to nema uticaja na oporezivanje.
(2) Kontinuitet u oporezivanju, u smislu stava 1. ovog člana, postoji ako pri prenosu na drugo pravno lice ne dolazi do promjena u procjeni imovine i obaveza.
(3) Ako se prilikom spajanja, pripajanja ili podjele ne nastavljaju voditi iste knjigovodstvene vrijednosti preuzete imovine i obaveza, razlika kapitala koja iz promjene proizlazi smatra se oporezivom dobiti.
(4) St. 1. i 2. ovog člana primjenjuju se nezavisno od toga da li je riječ o jednom ili više lica koja su izvršila prenos, odnosno lica koja nastaju.
6. Transakcije između povezanih lica (Pravila o transfernim cijenama)
(1) Transfernom cijenom smatra se cijena nastala u vezi sa transakcijama sredstvima i stvaranjem obaveza između povezanih lica.
(2) Jedno lice je povezano sa drugim kada to lice učestvuje neposredno ili posredno u upravljanju, kontroli ili kapitalu tog drugog lica ili kada isto lice ili ista lica učestvuju neposredno ili posredno u upravljanju, kontroli ili kapitalu oba lica.
(3) Lice učestvuje neposredno ili posredno u upravljanju, kontroli ili kapitalu drugog lica kada to lice posjeduje neposredno ili posredno najmanje 25% akcija ili udjela u drugom pravnom licu ili kada to lice ima faktičku mogućnost da kontroliše poslovne odluke drugog lica.
(4) Lice ima faktičku mogućnost kontrole nad poslovnim odlukama drugog lica kada:
1) ima ili kontroliše 25% ili više glasačkih prava u drugom pravnom licu,
2) ima kontrolu nad sastavljanjem odbora direktora drugog pravnog lica,
3) ima pravo na učešće u dobiti drugog lica od 25% ili više,
4) je član porodice ili povezano lice sa članom porodice ili
5) na drugi način ima faktičku kontrolu nad poslovnim odlukama drugog lica.
(5) Članovima porodice iz stava 4. tačka 4) ovog člana smatraju se: bračni i vanbračni supružnici, djeca i usvojenici, roditelji i usvojioci, braća i sestre, odnosno srodnici u pravoj liniji bez obzira na stepen, u pobočnoj liniji do trećeg stepena, kao i tazbinsko srodstvo do drugog stepena.
(1) Poreski obveznik koji ima jednu ili više transakcija sa povezanim licima dužan je da utvrdi svoju oporezivu dobit na način koji je u skladu s principom “van dohvata ruke”.
(2) Poreska osnovica poreskog obveznika koji ima jednu ili više transakcija s povezanim licima u skladu je sa principom “van dohvata ruke” ukoliko se uslovi pod kojima se transakcije sa povezanim licima obavljaju ne razlikuju od uslova koji bi postojali između nepovezanih lica u uporedivim transakcijama obavljenim pod uporedivim okolnostima.
(3) Transakcija između nepovezanih lica iz stava 2. ovog člana je uporediva sa transakcijom između povezanih lica:
1) kada ne postoje značajne razlike između transakcija koje bi mogle da materijalno utiču na finansijski indikator koji se ispituje u skladu sa odgovarajućom metodom za provjeru transfernih cijena ili
2) kada je, uprkos postojanju značajnih razlika iz tačke 1) ovog stava, razumnim preciznim prilagođavanjima relevantnog finansijskog indikatora eliminisan efekat takvih razlika.
(4) Ukoliko uslovi transakcije sa povezanim licem nisu u skladu s principom “van dohvata ruke”, Poreska uprava će povećati poresku osnovicu poreskog obveznika tako što će ili povećati oporezivi prihod ili smanjiti priznate rashode da bi se ostvarila usklađenost sa principom “van dohvata ruke”.
Član 33https://www.anwalt-bih.de
(1) Za utvrđivanje usklađenosti transakcija između povezanih lica sa principom “van dohvata ruke” koristi se jedna od sljedećih metoda:
1) metoda uporedive cijene na tržištu,
2) metoda cijene koštanja uvećana za uobičajenu zaradu (metoda troškova uvećanih za bruto maržu),
3) metoda preprodajne cijene,
4) metoda transakcione neto marže,
5) metoda podjele dobiti,
6) bilo koja druga metoda kojom je moguće utvrditi cijenu transakcije po principu “van dohvata ruke”, pod uslovom da primjena metoda navedenih u t. 1) do 5) ovog stava nije moguća.
(2) Izuzetno od stava 1. ovog člana, prilikom utvrđivanja cijene transakcije po principu “van dohvata ruke” može se koristiti i kombinacija više metoda, kada je to potrebno.
(1) Poreski obveznik koji ima transakcije sa povezanim licima obavezan je da u vrijeme podnošenja poreske prijave poreza na dobit posjeduje dokumentaciju o transfernim cijenama, koja sadrži dovoljno podataka i analize na osnovu kojih se može potvrditi da su uslovi transakcija sa povezanim licima u skladu sa principom “van dohvata ruke”.
(2) Poreski obveznik dužan je da dokumentaciju i analize o transfernim cijenama iz stava 1. ovog člana dostavi Poreskoj upravi u roku od 30 dana od dana prijema zahtjeva Poreske uprave za njenu dostavu.
(3) Poreski obveznik koji ima transakcije sa povezanim licem u iznosu iznad praga koji propiše ministar dužan je da podnese godišnju prijavu kontrolisanih transakcija.
Ministar donosi pravilnik kojim se uređuje primjena pravila o transfernim cijenama iz čl. 31, 32, 33. i 34. ovog zakona.
PORESKA STOPA, PORESKA GODINA, PRIJAVA I AKONTACIJE
(1) Porez na dobit plaća se po stopi od 10% na poresku osnovicu za tu poresku godinu.
(2) Porez po odbitku utvrđuje se po stopi i na način koji je propisan odredbama u glavi VI ovog zakona.
(1) Poreska godina za pravna lica je kalendarska godina.
(2) Izuzetno od stava 1. ovog člana, Ministarstvo finansija može odrediti da se u pojedinim slučajevima koristi drugačija poreska godina.
(3) U slučaju kada pravno lice postane poreski obveznik tokom poreske godine ili prestane da bude poreski obveznik tokom poreske godine, poreska godina je period u kalendarskoj godini kada je određeno pravno lice bilo poreski obveznik.
(4) Ukoliko nerezident obavlja poslovnu djelatnost preko stalnog mjesta poslovanja u Republici Srpskoj, onda se poreska godina nerezidenta može koristiti za utvrđivanje dobiti koja se odnosi na to stalno mjesto poslovanja u Republici Srpskoj na osnovu posebnog akta Ministarstva finansija.
(1) Poreska prijava za poresku godinu podnosi se Poreskoj upravi najkasnije u roku od 90 dana nakon završetka poreske godine, a u slučaju kalendarske poreske godine, najkasnije do 31. marta tekuće godine za prethodnu godinu.
(2) Izuzetno od stava 1. ovog člana, godišnja prijava poreza po odbitku podnosi se najkasnije u roku od 30 dana nakon završetka poreske godine.
(3) Poreski obveznik je dužan da plati porez na dobit po konačnoj prijavi u roku iz stava 1. ovog člana.
(1) Porez na dobit plaća se akontativno, mjesečno, do desetog u mjesecu za prethodni mjesec, a na osnovu podataka iz godišnje poreske prijave za prethodnu poresku godinu.
(2) Ukoliko poreski obveznik planira da će u tekućoj godini ostvariti veću ili manju dobit, može podnijeti zahtjev za utvrđivanje akontacije poreza na dobit u skladu sa planom.
(3) Pravno lice koje se prvi put registruje kao poreski obveznik dužno je da podnese poresku prijavu sa procjenom dobiti do kraja poreske godine u roku od 30 dana od dana početka obavljanja poslovne djelatnosti.
(4) Ministar donosi pravilnik kojim propisuje sadržaj i formu obrazaca iz ovog člana i člana 38. ovog zakona.
OPOREZIVANjE NEREZIDENATA ZA PRIHOD OSTVAREN U REPUBLICI SRPSKOJ
(1) Nerezident koje obavlja poslovnu djelatnost preko stalnog mjesta poslovanja u Republici Srpskoj plaća porez na dobit na poresku osnovicu koja se odnosi na to stalno mjesto poslovanja.
(2) Poreska osnovica iz stava 1. ovog člana određuje se u skladu sa odredbama koje su propisane u glavi III ovog zakona, tako da se:
1) samo prihodi koji se odnose na stalno mjesto poslovanja uključuju u utvrđivanje poreske osnovice i
2) samo rashodi koji su u vezi sa prihodima tog stalnog mjesta poslovanja uključuju u rashode koji se odbijaju.
(3) Kamata i pripadajući troškovi po osnovu zajma, koje odobrava nerezident svom stalnom mjestu poslovanja, ne priznaju se kao rashod stalnog mjesta poslovanja.
(4) Rashodi stalnog mjesta poslovanja prema svom sjedištu po osnovu autorskog prava i srodnih prava i prava industrijske svojine ne priznaju se.
(5) Stalnom mjestu poslovanja u Republici Srpskoj priznaju se opšti i administrativni troškovi nerezidenta koji su u vezi sa prihodima stalnog mjesta poslovanja, a najviše do visine učešća prihoda stalnog mjesta poslovanja u ukupnom prihodu nerezidenta.
(6) Troškovi iz stava 5. ovog člana dokazuju se aktom nerezidenta o kriterijumima i metodama alokacije, te drugim dokazima kojima se dokazuje da su dati troškovi u vezi sa ostvarenjem prihoda stalnog mjesta poslovanja u Republici Srpskoj.
(1) Stalno mjesto poslovanja nerezidenta je mjesto u Republici Srpskoj gdje nerezident obavlja djelatnost u Republici Srpskoj u cijelosti ili djelimično, a podrazumijeva naročito:
1) mjesto rukovođenja, filijalu, kancelariju, tvornicu, prodavnicu, radionicu, rudnik, izvor nafte ili gasa, kamenolom ili neko drugo mjesto eksploatacije prirodnih resursa na teritoriji Republike Srpske i
2) mjesto izvođenja građevinskih, instalaterskih ili montažerskih radova u Republici Srpskoj, kao i mjesto instalacije ili strukture koje se koriste u istraživanju ili eksploataciji prirodnih resursa ili djelatnost nadzora u vezi sa navedenim aktivnostima.
(2) Mjesto gdje drugo fizičko ili pravno lice posluje u ime nerezidenta i ima ovlašćenje da zaključuje ugovore u ime tog nerezidenta, smatra se stalnim mjestom poslovanja nerezidenta.
(3) Mjesto gdje domaće fizičko ili pravno lice, bez ovlašćenja da zaključuje ugovore u ime nerezidenta, posluje u ime nerezidenta držeći zalihe proizvoda ili trgovačke robe iz kojih obavlja redovne isporuke u ime nerezidenta, smatra se stalnim mjestom poslovanja nerezidenta.
(4) Stalno mjesto poslovanja ne obuhvata:
1) korišćenje od pravnog lica bilo kakvog prostora samo u svrhu smještaja ili izlaganja proizvoda ili robe koja pripada tom pravnom licu,
2) održavanje zalihe proizvoda ili robe koja pripada pravnom licu samo u svrhu čuvanja i izlaganja,
3) održavanje zalihe proizvoda ili robe koja pripada pravnom licu samo u cilju obrade i dorade od drugog pravnog lica,
4) prodaju proizvoda ili robe koja pripada pravnom licu, a koja je bila izložena za vrijeme sajma ili izložbe ukoliko su ti proizvodi ili roba prodati najkasnije u roku od mjesec dana od zatvaranja sajma ili izložbe,
5) mjesto obavljanja aktivnosti radi nabavke proizvoda ili robe ili prikupljanja informacija za pravno lice,
6) mjesto obavljanja aktivnosti radi izvršenja bilo kakve djelatnosti pripremne ili pomoćne prirode za pravno lice i
7) mjesto obavljanja aktivnosti za bilo koju kombinaciju djelatnosti u gorenavedenim slučajevima, s tim da je cjelokupna djelatnost koja se vrši na tom mjestu poslovanja po svojoj prirodi pripremna ili pomoćna.
(5) Nerezident nema stalno mjesto poslovanja u Republici Srpskoj ako vrši privrednu djelatnost u Republici Srpskoj preko brokera, generalnog konsignacionog agenta ili drugog agenta sa samostalnim statusom, s tim da je ta djelatnost agenta njegova redovna privredna djelatnost.
(6) Nerezident nema stalno mjesto poslovanja u Republici Srpskoj ako je pod poslovnom kontrolom pravnog lica iz Republike Srpske ili od lica koje vrši privrednu djelatnost u Republici Srpskoj, bilo preko stalnog mjesta poslovanja ili na neki drugi način.
(7) Izuzetno od načina određivanja stalnog mjesta poslovanja iz st. 1. do 6. ovog člana, ako ugovor o izbjegavanju dvostrukog oporezivanja na drugačiji način uređuje stalno mjesto poslovanja u odnosu na odredbe ovog zakona, primijeniće se odredbe tog ugovora.
Poreski obveznik iz člana 3. t. 1, 2. i 3. ovog zakona koji zaključi ugovor o obavljanju poslova sa nerezidentom koji te poslove obavlja putem stalnog mjesta poslovanja dužan je da obavijesti Poresku upravu o zaključenju i bitnim elementima tog ugovora u roku od pet dana od dana njegovog zaključenja.
(1) Nerezident koje ostvaruje prihod od nepokretnosti koje se nalaze u Republici Srpskoj plaća porez na dobit koja se odnosi na tu vrstu prihoda.
(2) Prihod od nepokretnosti koje se nalaze u Republici Srpskoj uključuje sljedeće:
1) prihod od iznajmljivanja ili drugih prava za korišćenje nepokretnosti koje se nalaze u Republici Srpskoj,
2) dobitak od prenosa prava vlasništva ili drugog prava u vezi sa nepokretnostima koje se nalaze u Republici Srpskoj,
3) dobitak od prenosa akcija u pravnom licu, ukoliko je veći dio vrijednosti imovine tog lica nepokretnost koja se nalazi u Republici Srpskoj i
4) prihod ostvaren od iskorišćavanja prirodnih resursa koji se nalaze u Republici Srpskoj, uključujući dobitak od prenosa bilo kog prava koji se odnosi na te prirodne resurse.
(3) Poreska osnovica za nepokretnosti koje se nalaze u Republici Srpskoj utvrđuje se u skladu s odredbama navedenim u glavi III ovog zakona i podnosi se godišnja poreska prijava.
POREZ PO ODBITKU OD PRIHODA KOJE NEREZIDENT OSTVARI U REPUBLICI SRPSKOJ
Porez po odbitku obračunava se i plaća pri isplati prihoda nerezidentu primjenom stope 10% na iznos prihoda nerezidenta, ukoliko ugovorom o izbjegavanju dvostrukog oporezivanja nije drugačije uređeno.
(2) (brisano)
(1) Porez po odbitku plaća se na sljedeće isplate prihoda nerezidentu:
1) dividende i udjele u dobiti,
2) kamate,
3) naknade po osnovu autorskog prava i srodnih prava i prava intelektualne svojine (prava na reprodukciju književnih, umjetničkih, naučnih i kinematografskih djela, patente, licence, prava na upotrebu imena, dizajn, model, zaštitni znak, nacrt, plan i druga slična prava),
4) za izvođenje estradnog, zabavnog, umjetničkog ili sportskog programa u Republici Srpskoj,
5) za stručne, naučne, tehničke i obrazovne usluge (istraživanje tržišta, reklama i promocija, rukovođenje, konsalting, poresko i poslovno savjetovanje, revizorske, računovodstvene, pravne usluge, edukaciju i druge slične usluge),
6) za premije osiguranja za osiguranje ili reosiguranje od rizika u Republici Srpskoj,
7) za telekomunikacione usluge između Republike Srpske i strane države i
8) za zakup pokretne imovine.
(2) Pored obaveze plaćanja poreza iz stava 1. ovog člana, porez po odbitku plaća se i za prihod od usluga koje plaća rezident Republike Srpske rezidentu države sa kojom BiH nema zaključen ugovor o izbjegavanju dvostrukog oporezivanja.
(3) Porez po odbitku plaća se i u slučaju da se isplata prihoda iz st. 1. i 2. ovog člana nerezidentu vrši na drugi način, osim u novcu.
Porez po odbitku ne plaća se na:
1) dobit vraćenu u zemlju nerezidenta koja se odnosi na njegovo stalno mjesto poslovanja u Republici Srpskoj, pri čemu dobit vraćena u zemlju znači preostalu dobit nerezidenta nakon plaćenog poreza na dobit u Republici Srpskoj,
2) kamate po kreditima i zajmovima korišćenim od pravnog lica iz Republike Srpske i stalnog mjesta poslovanja nerezidenta u Republici Srpskoj za ulaganje u opremu i postrojenja u smislu člana 26. ovog zakona i
3) prihode u obliku kamate ili njenog funkcionalnog ekvivalenta na dužničke hartije od vrijednosti koje emituje Republika Srpska ili jedinica lokalne samouprave u njenom sastavu.
(1) Poreski obveznik iz Republike Srpske (u daljem tekstu: isplatilac) koji isplaćuje nerezidentu prihode iz člana 45. ovog zakona, dužan je da odbije porez od iznosa prihoda nerezidenta i da odbijeni porez uplati na račun javnih prihoda Republike Srpske.
(2) Plaćeni porez po odbitku u skladu s ovim članom je konačan porez u vezi sa tim prihodom nerezidenta.
(3) Ukoliko isplatilac prilikom isplate prihoda iz člana 45. ovog zakona ne odbije porez po odbitku od tog prihoda, dužan je da obračuna i plati porez na isplaćeni iznos po stopi iz člana 44. ovog zakona.
(1) Isplatilac podnosi godišnju poresku prijavu Poreskoj upravi u roku iz člana 38. ovog zakona.
(2) Godišnja prijava za porez po odbitku obuhvata sljedeće informacije o svakom nerezidentu u čije ime je izvršeno odbijanje poreza za tu godinu:
1) naziv nerezidenta i zemlja njegovog mjesta poslovanja,
2) vrsta i ukupan iznos prihoda,
3) iznos obračunatog poreza i
4) iznos uplaćenog poreza po odbitku.
Poreska uprava dužna je da na zahtjev nerezidenta izda uvjerenje o plaćenom porezu po odbitku u Republici Srpskoj, ukoliko je porez odbijen od prihoda nerezidenta.
OTKLANjANjE DVOSTRUKOG OPOREZIVANjA
(1) Ukoliko pravno lice – rezident Republike Srpske ostvaruje prihode u inostranstvu, a prihod je oporeziv i u Republici Srpskoj i u inostranstvu, onda se porez plaćen u inostranstvu odbija od poreza na dobit rezidenta u Republici Srpskoj.
(2) Umanjenje poreza na dobit za plaćeni porez u inostranstvu za poresku godinu ne može biti veće od iznosa poreza na dobit utvrđenog primjenom stope poreza na dobit navedenog pravnog lica za tu poresku godinu u Republici Srpskoj.
(3) Poreski obveznik može umanjiti porez na dobit za porez plaćen u inostranstvu, ukoliko dostavi odgovarajuću dokumentaciju koju ovjeri poreska institucija strane države da je porez plaćen u stranoj državi.
(1) Ukoliko poreski obveznik ostvaruje dobit iz drugog entiteta ili Brčko Distrikta BiH, porez na dobit koji taj poreski obveznik treba da plati u vezi sa tom dobiti umanjuje se za iznos poreza koji je platio ili treba da plati na taj prihod u drugom entitetu ili Brčko Distriktu BiH.
(2) Umanjenje poreza na dobit, u smislu stava 1. ovog člana, ne može preći iznos poreza koji bi inače platio za taj iznos dobiti u Republici Srpskoj.
(3) Poreski obveznik iz stava 1. ovog člana dužan je da Poreskoj upravi podnese dokaze o visini dobiti i visini poreza na dobit koji je njegova poslovna jedinica dužna da plati u drugom entitetu ili Brčko Distriktu BiH.
(1) Ukoliko se prihod nerezidenta ostvaren u Republici Srpskoj, prema odredbama ugovora o izbjegavanju dvostrukog oporezivanja, oporezuje samo u državi nerezidenta, isplatilac prihoda – rezident Republike Srpske dužan je da pribavi potvrdu o rezidetnosti za korisnika prihoda – nerezidenta koja je izdata od nadležnog organa države korisnika prihoda, ne stariju od godinu dana.
(2) Ukoliko se na prihod nerezidenta ostvaren u Republici Srpskoj primjenjuje niža ili ista poreska stopa u odnosu na stope navedene u članu 44. ovog zakona, zasnovana na ugovoru o izbjegavanju dvostrukog oporezivanja, isplatilac prihoda – rezident Republike Srpske dužan je da obezbijedi Poreskoj upravi, pored dokaza iz stava 1. ovog člana, i ovjerenu izjavu o prihodu i korisniku prihoda na obrascu koji propisuje ministar.
(3) Isplatilac prihoda dužan je da u svojoj arhivi posjeduje dokaze iz st. 1. i 2. ovog člana i te dokaze podnese Poreskoj upravi prilikom podnošenja poreske prijave poreza po odbitku.
(4) Ministar donosi pravilnik o uslovima i načinu oporezivanja porezom po odbitku.
Nadzor nad primjenom ovog zakona vrši Ministarstvo finansija, a inspekcijski nadzor Poreska uprava.
Poreski obveznik ne može vršiti isplate dividende i udjela u dobiti ukoliko na dan isplate ima neizmirenih dospjelih poreskih obaveza.
Poreska uprava sarađuje sa poreskim organima u Bosni i Hercegovini radi prevencije izbjegavanja izvršavanja poreskih obaveza.
(1) Poreski obveznici radi utvrđivanja poreske osnovice dužni su da obezbijede prikupljanje i sačinjavanje knjigovodstvenih isprava, vođenje poslovnih knjiga i sačinjavanje finansijskih izvještaja u skladu sa propisima kojima se uređuje računovodstvo i revizija.
(2) Poreski obveznici dužni su da vode i druge evidencije i poslovne knjige, u skladu sa zakonom.
Na kontrolu, utvrđivanje, naplatu i zastarjelost poreza na dobit primjenjuje se zakon kojim se uređuje poreski postupak.
(1) Novčanom kaznom od 20.000 KM do 60.000 KM kazniće se za prekršaj pravno lice ako:
1) ne posjeduje dokumentaciju o transfernim cijenama koja sadrži dovoljno podataka i analiza na osnovu kojih se može potvrditi da su uslovi transakcija u skladu sa principom “van dohvata ruke” (član 34. stav 1),
2) na zahtjev Poreske uprave, u roku od 30 dana, ne dostavi dokumentaciju iz tačke 1) ovog člana (član 34. stav 2), 3) ne podnese godišnju prijavu kontrolisanih transakcija sa povezanim licima (član 34. stav 3) i
4) vrši isplate dividende i udjela u dobiti, a ima dospjele neizmirene poreske obaveze (član 54).
(2) Novčanom kaznom od 5.000 KM do 15.000 KM za prekršaj iz stava 1. ovog člana kazniće se i odgovorno lice u pravnom licu.
(1) Novčanom kaznom od 5.000 KM do 15.000 KM kazniće se za prekršaj pravno lice ako ne obavijesti Poresku upravu o zaključenju i bitnim elementima ugovora o obavljanju poslova sa nerezidentom koji te poslove obavlja putem stalnog mjesta poslovanja, u roku od pet dana od dana njegovog zaključenja (član 42).
(2) Novčanom kaznom od 1.500 KM do 4.500 KM za prekršaj iz stava 1. ovog člana kazniće se i odgovorno lice u pravnom licu.
Za druge povrede odredaba ovog zakona koje imaju obilježja prekršaja, kao i odgovornosti i sankcije za prekršaje, primjenjuje se zakon kojim se uređuje poreski postupak.
Ministar će u roku od 90 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona donijeti:
1) Pravilnik o primjeni normativa rashoda za utvrđivanje kala, rastura, kvara i loma (člana 11. stav 6),
2) Pravilnik o amortizaciji stalnih sredstava u poreske svrhe (član 12a. stav 8),
3) Pravilnik o formi i sadržaju obrazaca i poreskih prijava poreza na dobit (član 25. stav 7, član 39. stav 4),
4) Pravilnik o transfernim cijenama i metodama za njihovo utvrđivanje (član 35) i
5) Pravilnik o uslovima i načinu oporezivanja porezom po odbitku (član 52. stav 4).
Osnovicu za obračun amortizacije stalnih sredstava iz člana 12. stav 3. ovog zakona prilikom formiranja grupe sredstava čini njihova knjigovodstvena vrijednost na dan 1. januar 2017. godine.
Utvrđivanje poreske osnovice, prijavljivanje i plaćanje poreza na dobit za 2015. godinu izvršiće se u skladu sa odredbama Zakona o porezu na dobit (“Službeni glasnik Republike Srpske”, br. 91/06 i 57/12).
Stupanjem na snagu ovog zakona prestaje da važi Zakon o porezu na dobit (“Službeni glasnik Republike Srpske”, br. 91/06 i 57/12).
Ovaj zakon objavljuje se u “Službenom glasniku Republike Srpske”, a stupa na snagu 1. januara 2016. godine.
Samostalni član Zakona o izmjenama i dopunama
Zakona o porezu na dobit
(“Sl. glasnik RS”, br. 1/2017)
Član 22
Ovaj zakon se objavljuje u “Službenom glasniku Republike Srpske”, a stupa na snagu 1. januara 2017. godine.
Samostalni član Zakona o izmjenama i dopunama
Zakona o porezu na dobit
(“Sl. glasnik RS”, br. 58/2019)
Član 11
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u “Službenom glasniku Republike Srpske”, osim člana 8. ovog zakona, koji stupa na snagu 1. januara 2019. godine.