Home Sudska praksa BiH Plaćanje poreza po odbitku na tehničke usluge koje pruža strano pravno lice

Plaćanje poreza po odbitku na tehničke usluge koje pruža strano pravno lice

683
0
PLAĆANjE POREZA PO ODBITKU NA TEHNIČKE USLUGE KOJE PRUŽA STRANO PRAVNO LICE
Zakon o porezu na dobit

član 45 stav 1 tačka 5)

Usluge popravke, servisa i remonta u proizvodnom preduzeću smatraju se tehničkim uslugama, te je isplatilac iz Republike Srpske koji isplaćuje stranom pravnom licu prihode po osnovu navedenih usluga dužan da odbije porez od iznosa prihoda stranog pravnog lica i da odbijeni porez uplati na račun javnih prihoda Republike Srpske, pri čemu je plaćeni porez po odbitku konačan porez u vezi sa tim prihodom stranog pravnog lica.

“Mišljenje u vezi sa plaćanjem poreza po odbitku na tehničke usluge, odnosno da li se usluge popravke, servisa, remonta u proizvodnom preduzeću smatraju tehničkim uslugama ili se u Zakonu o porezu na dobit mislilo na neke druge usluge.

U skladu sa odredbama člana 45. stav 1. tač. 1) do 8) Zakona o porezu na dobit (“Sl. glasnik RS”, br. 94/2015 i 1/2017 – dalje: Zakon), porez po odbitku se plaća na sljedeće isplate prihoda stranom pravnom licu: 1) dividende i udjele u dobiti, 2) kamate, 3) naknade po osnovu autorskog prava i srodnih prava i prava intelektualne svojine (prava na reprodukciju književnih, umjetničkih, naučnih i kinematografskih djela, patente, licence, prava na upotrebu imena, dizajn, model, zaštitni znak, nacrt, plan i druga slična prava), 4) za izvođenje estradnog, zabavnog, umjetničkog ili sportskog programa u Republici Srpskoj, 5) za stručne, naučne, tehničke i obrazovne usluge (istraživanje tržišta, reklama i promocija, rukovođenje, konsalting, poresko i poslovno savjetovanje, revizorske, računovodstvene, pravne usluge, edukaciju i druge slične usluge), 6) za premije osiguranja za osiguranje ili reosiguranje od rizika u Republici Srpskoj, 7) za telekomunikacione usluge između Republike Srpske i strane države i 8) za zakup pokretne imovine.

Saglasno propisu kojim se uređuju opšta pravila koja se primjenjuju na slobodu poslovnog nastanjivanja i slobodu pružanja usluga navodimo da je članom 9. stav 1. Zakona o uslugama (“Sl. glasnik RS”, br. 89/2013) propisano da je usluga svaka privredna djelatnost koja se uobičajeno pruža uz naknadu, a koja posebno uključuje djelatnosti industrijske i trgovačke prirode, kao i strukovne, te djelatnosti u oblasti preduzetništva.

U međunarodnoj klasifikaciji proizvoda i usluga u svrhu registracije žigova (usvojena u Nici 15. juna. 1957. godine, revidirana u Štokholmu 1967., Ženevi 1977. i izmjenjena 1979. godine) koju su prihvatile mnoge zemlje među kojim je i BiH, tehničke usluge na koje se odnosi član 45. stav 1. tačka 5) Zakona su navedene u 37. razredu te klasifikacije.

RAZRED – 37 (izgradnja, popravka, usluge posredovanja) obuhvata usluge preduzetnika i podugovorača u području izgradnje ili proizvodnje trajnih zdanja, kao i usluga lica i organizacija koje se bave obnavljanjem i zaštitom objekata ne mijenjajući pritom njihova fizička i hemijska svojstva. Tu se ubrajaju :

– usluge izgradnje zgrada, cesta, mostova, brana, dalekovoda, usluge specijalizovanih preduzeća u području izgradnje kao što su moleri, limari, postavljači centralnog grijanja i krovopokrivači;

– pomoćne građevinske usluge kao što je nadziranje građevinskih projekata;

– brodograđevne usluge;

– usluge iznajmljivanja alata ili građevinskog materijala;

– popravke, to jeste usluge obnavljanje bilo kojeg dotrajalog, oštećenog ili djelimično razrušenog objekta (promjena ili obnavljanje zgrada ili nekog drugog objekta čije prvobitno stanje ne zadovoljava);

– razne vrste popravki u području elektrike, pokretnih stvari, mašina i alata i sl;

– usluge održavanja kojima je cilj dovođenje objekata u njegovo prvobitno stanje bez promjene bilo kojeg njegovog svojstva.

Shodno napred navedenom, usluge popravke, servisa, remonta u proizvodnom preduzeću smatraju se tehničkim uslugama u smislu člana 45. stav 1 tačka 5) Zakona. Poreski obveznik iz Republike Srpske (isplatilac) koji isplaćuje stranom pravnom licu navedene prihode, dužan je da odbije porez od iznosa prihoda stranog pravnog lica i da odbijeni porez uplati na račun javnih prihoda Republike Srpske. Plaćeni porez po odbitku u skladu s ovim članom je konačan porez u vezi sa tim prihodom stranog pravnog lica.”

(Mišljenje Ministarstva finansija Republike Srpske, br. 06.05/020-659/17 od 11.8.2017. godine)