Plaćanje poreza po odbitku prilikom isplate kamate na kredit inostranim bankama

Ukoliko se kredit koristi isključivo za ulaganje u opremu i postrojenja koja pravno lice – rezident Republike Srpske neposredno koristi u obavljanju registrovane proizvodne djelatnosti, a oprema i postrojenja se koriste u pripremi i vršenju procesa proizvodnje, dorade i prerade, u tom slučaju se ne plaća porez po odbitku prilikom isplate kamate na taj kredit inostranim bankama, odnosno nerezidentima.

“Privredno društvo traži mišljenja u vezi sa porezom po odbitku na plaćanje kamata po sindiciranom kreditnom aranžmanu sa grupom banaka… grupacije, od kojih su dvije iz inostranstva (iz Srbije i Hrvatske). Navedeno je da su kreditna sredstva sindiciranog kreditnog aranžmana iskorišćena su za kupovinu opreme i postrojenja koja se neposredno koristi u procesu proizvodnje privrednog društva i da je osnovna djelatnost Društva 35.11 – Proizvodnja električne energije.

U zahtjevu je, takođe, navedeno da su trenutno u toku pregovori kojim bi banka iz B. sklapanjem Ugovora o refinansiranju preuzela od ostalih članica grupacije sve obaveze i potraživanja nastala po osnovu sindiciranog kredita, te da bi se kredit nastavio otplaćivati banci u B.

Postavljeno je pitanje da li je Društvo, u slučaju da dođe do preuzimanja uloge agenta od strane banke u B. kroz sklapanje Ugovora o refinansiranju, obavezno da obračunava i plaća porez po odbitku na kamatu koja će se istoj plaćati.

Članom 44. Zakona o porezu na dobit (“Sl. glasnik RS”, br. 94/2015 i 1/2017 – dalje: Zakon) propisano je da se porez po odbitku obračunava i plaća pri isplati prihoda nerezidentu primjenom stope 10% na iznos prihoda nerezidenta, ukoliko ugovorom o izbjegavanju dvostrukog oporezivanja nije drugačije uređeno.

Članom 46. stav 2. Zakona propisano je da se porez po odbitku ne plaća na kamate po kreditima i zajmovima korištenim od pravnog lica iz Republike Srpske i stalnog mjesta poslovanja nerezidenta u Republici Srpskoj za ulaganje u opremu, postrojenja i nepokretnosti u smislu člana 26. istog zakona. Nerezident je, saglasno članu 3a stav 2. Zakona, lice čije se sjedište, odnosno mjesto stvarne uprave i nadzora poslovanja nalazi izvan teritorije BiH.

Upućivanje na odredbe člana 26. Zakona znači da se oslobađanje od plaćanja poreza po odbitku iz člana 46. stav 2. Zakona može ostvariti samo ako se kredit koristi za ulaganje u opremu, postrojenja i nepokretnosti za obavljanje registrovane proizvodne djelatnosti. Spisak djelatnosti koje se smatraju proizvodnim utvrđen je rješenjem ministra finansija (“Sl. glasnik RS”, br. 7/2016).

Takođe, saglasno članu 26. stav 3. Zakona oprema i postrojenja za koja se može ostvariti oslobađanje podrazumijeva opremu i postrojenja koja se neposredno koriste u procesu proizvodnje i prerade.

Shodno članu 72. stav 5. Pravilnika o primjeni Zakona porezu na dobit (“Sl. glasnik RS”, br. 129/2006, 110/2007, 114/2007 – ispr., 62/2008, 9/2009, 122/2010, 73/2011, 17/2013, 21/2013 – ispr. i 99/2013), koji je ostao na snazi u dijelovima koji nisu suprotni Zakonu, neposredno korišćenje opreme i postrojenja znači da se oprema i postrojenja koriste u pripremi i vršenju procesa proizvodnje, dorade i prerade, a ne uključuju opremu i postrojenja koja služe skladištenju, održavanju, zagrijavanju prostora (kotlovnice, toplane), energetske stanice i za druge namjene koje nisu neposredni proces proizvodnje, dorade i prerade.

Prema tome, ukoliko se kredit koristi isključivo za ulaganje u opremu i postrojenja koja pravno lice – rezident Republike Srpske neposredno koristi u obavljanju registrovane proizvodne djelatnosti, a oprema i postrojenja koriste u pripremi i vršenju procesa proizvodnje, dorade i prerade, u tom slučaju se ne plaća porez po odbitku prilikom isplate kamate na taj kredit inostranim bankama, odnosno nerezidentima.”

(Mišljenje Ministarstva finansija Republike Srpske, br. 06.05/020-1355/17 od 15.6.2017. godine)