ZAKON O KOMUNALNIM TAKSAMA REPUBLIKE SRPSKE
|
Ovim zakonom utvrđuju se i uređuju osnovni elementi sistema komunalnih taksi, predmet taksene obaveze, obveznik plaćanja komunalne takse (u daljem tekstu: obveznik), kao i oslobađanja od plaćanja komunalne takse.
(1) Komunalne takse u skladu sa ovim zakonom posebnim aktom utvrđuje grad, odnosno opština (u daljem tekstu: jedinica lokalne samouprave).
(2) Komunalne takse su prihod budžeta jedinica lokalne samouprave.
(1) Komunalne takse mogu se utvrditi za:
a) korišćenje prostora na javnim površinama, osim u svrhu prodaje štampe, knjiga i drugih publikacija,
b) priređivanje muzičkog programa u ugostiteljskim objektima i masovnim skupovima, osim muzike koja se reprodu kuje elektron skim ili mehanič kim sredstvi ma,
v) isticanje reklama na javnim i drugim površinama, osim reklamnih panoa i bilborda pored autoputeva, magistralnih i regionalnih puteva,
g) korišćenje slobodnih površina za kampove, postavljanje šatora ili drugih objekata privremenog karaktera, kao i za karting staze, zabavne parkove i cirkuse,
d) korišćenje vitrina radi izlaganja robe van poslovnih prostorija,
đ) držanje plovnih postrojenja, plovnih naprava i drugih objekata na vodi,
e) držanje restorana i drugih ugostiteljskih i zabavnih objekata na vodi,
ž) korišćenje riječne obale u poslovne svrhe,
z) korišćenje prostora za parkiranje motornih, drumskih i priključnih vozila na uređenim i obilježenim mjestima, određenim za to aktom skupštine jedinice lokalne samouprave i
i) isticanje poslovnog imena pravnog lica ili preduzetnika na poslovnim prostorijama.
(2) U slučaju da jedinica lokalne samouprave naplaćuje zakup u skladu sa posebnim propisom, ne može se za korišćenje istog prostora na javnoj površini naplatiti i komunalna taksa iz stava 1. tačka a) ovog člana.
(3) Za korišćenje prava, predmeta i usluga iz stava 1. ovog člana za koje je propisano plaćanje komunalne takse ne može se uvoditi druga posebna naknada.
(1) Obveznik komunalne takse je korisnik prava, predmeta i usluga za čije je korišćenje propisano plaćanje takse.
(2) Taksena obaveza nastaje danom početka korišćenja prava, predmeta i usluga za čije je korišćenje propisano plaćanje komunalne takse.
(3) Taksene obaveze iz člana 3. stav 1. t. a) do z) ovog zakona zastarijevaju istekom dvije godine od dana nastanka obaveze, a na zastarjelost taksene obaveze iz člana 3. stav 1. tačka i) ovog zakona primjenjuju se propisi kojima se uređuje poreski postupak.
(1) Javnim površinama, u smislu ovog zakona, smatraju se površine utvrđene planskom dokumentacijom grada, odnosno opštine, koje su dostupne svim korisnicima pod jednakim uslovima (ulice, trgovi, javni prolazi, javna stepeništa, mostovi, podvožnjaci, nadvožnjaci, parking prostori, trotoari, stajališta javnog prevoza, pijace, parkovi, travnjaci, površine za rekreaciju i slično).
(2) Drugim površinama u smislu ovog zakona smatraju se površine koje nisu javne, a vidljive su sa javnih površina i koriste se za oglašavanje postavljanjem objekata, odnosno sredstava za oglašavanje.
(1) Pravno lice i preduzetnik koji obavlja djelatnost na osnovu odobrenja nadležnog organa dužan je da na ulazu u svaki poslovni prostor gdje obavlja djelatnost istakne poslovno ime.
(2) Poslovnim imenom, u smislu ovog zakona, smatra se svaki istaknuti naziv ili ime koje upućuje na to da pravno ili fizičko lice obavlja djelatnost.
(3) Poslovno ime iz stava 2. ovog člana identično je nazivu ili imenu sadržanom u odobrenju nadležnog organa i ističe se na odgovarajućoj tabli, čiji se oblik može propisati aktom skupštine jedinice lokalne samouprave.
(4) Ako se na jednom objektu nalazi više istaknutih poslovnih imena istog obveznika, taksa se plaća samo zajedno poslovno ime.
(5) Poslovno ime ističe se najkasnije danom početka obavljanja djelatnosti.
(1) Akt o utvrđivanju komunalne takse donosi skupština jedinice lokalne samouprave, a njime se utvrđuju: vrsta, visina, rokovi, način plaćanja i oslobađanja od plaćanja komunalne takse.
(2) Skupština jedinice lokalne samouprave može da utvrdi komunalne takse u različitoj visini, zavisno od vrste djelatnosti, površine, lokacije, odnosno zona u kojima se nalaze objekti, odnosno predmeti ili vrše usluge za koje se plaća taksa iz člana 3. ovog zakona.
(1) Od plaćanja komunalnih taksa oslobođeni su:
a) institucije Bosne i Hercegovine,
b) organi, organizacije i javne ustanove Republike Srpske i jedinica lokalne samouprave,
v) akreditovane međunarodne organizacije,
g) diplomatska i konzularna predstavništva,
d) organizacije, odnosno udruženja od javnog interesa u Republici Srpskoj i
đ) lica kojima je rješenjem nadležnog organa priznato svojstvo člana porodice poginulih, umrlih, nestalih i zarobljenih boraca, RVI i civilne žrtve rata.
(2) Pravo na oslobađanje u slučajevima iz stava 1. tačka đ) ovog člana ostvaruje se podnošenjem zahtjeva nadležnom organu jedinice lokalne samouprave na čijem području je propisana taksena obaveza, prije isteka roka za prijavljivanje, odnosno plaćanje taksene obaveze.
(3) Jedinica lokalne samouprave rješenje o oslobađanju od plaćanja komunalne takse dostavlja Poreskoj upravi Republike Srpske.
Aktom o utvrđivanju komunalne takse jedinice lokalne samouprave mogu da utvrde i druge slučajeve oslobađanja od plaćanja komunalnih taksa obvezniku koji:
a) obavlja niskoakumulativne i deficitarne djelatnosti,
b) se bavi starim tradicionalnim zanatima,
v) prvi put pokreće privrednu ili uslužnu djelatnost, ukoliko je obveznik preduzetnik,
g) zaposli nove radnike, ukoliko je obveznik preduzetnik i
d) je korisnik prava iz socijalne zaštite.
Komunalne takse iz člana 3. t. d), đ), e), ž) i i) ovog zakona utvrđuju se u godišnjem iznosu, a komunalne takse iz člana 3. t. a), b), v), g) i z) ovog zakona utvrđuju se srazmjerno vremenu korišćenja prava, predmeta ili usluga.
(1) Nadležna služba jedinice lokalne samouprave pojedinačnim rješenjem utvrđuje obavezu plaćanja komunalne takse iz člana 3. stav 1. t. a) do z) ovog zakona.
(2) Protiv rješenja iz stava 1. ovog člana obveznik može izjaviti žalbu gradonačelniku, odnosno načelniku jedinice lokalne samouprave u roku i na način propisan Zakonom o opštem upravnom postupku.
(1) Postupak utvrđivanja, kontrole i naplate komunalne takse iz člana 3. stav 1. tačka i) ovog zakona sprovodi se u skladu sa propisima kojima se uređuje poreski postupak.
(2) Obveznik komunalne takse iz stava 1. ovog člana dužan je prijaviti taksenu obavezu najkasnije do 31. marta tekuće godine, a uplatu izvršiti najkasnije do 30. juna tekuće godine.
(3) Obveznik koji u toku godine registruje djelatnost za koju se plaća komunalna taksa iz člana 3. stav 1. tačka i) ovog zakona dužan je u roku od 15 dana od dana početka obavljanja djelatnosti prijaviti taksenu obavezu srazmjerno broju mjeseci do kraja kalendarske godine i uplatiti utvrđeni iznos takse najkasnije do kraja godine.
(4) Poreski obveznik koji odjavi djelatnost u toku godine, a platio je komunalnu taksu u skladu sa stavom 2. ovog člana, ima pravo na povrat više uplaćenog iznosa takse, srazmjerno broju mjeseci do kraja kalendarske godine, u skladu sa propisima kojima se uređuje poreski postupak.
(1) Nadzor nad sprovođenjem ovog zakona vrši Ministarstvo finansija.
(2) Inspekcijski nadzor nad sprovođenjem člana 3. stav 1. t. a) do z) ovog zakona vrši nadležni organ jedinice lokalne samouprave, a nadzor nad sprovođenjem člana 3. stav 1. tačka i) ovog zakona vrši Poreska uprava Republike Srpske.
Jedinice lokalne samouprave uskladiće svoje odluke o komunalnim taksama sa odredbama ovog zakona u roku od 90 dana od dana stupanja na snagu ovog zakona.
Stupanjem na snagu ovog zakona prestaje da se primjenjuje Zakon o komunalnim taksama (“Službeni list SR – BiH”, br. 21/77, 35/88 i 26/89).
Ovaj zakon stupa na snagu osmog dana od dana objavljivanja u “Službenom glasniku Republike Srpske”.